Slim OVERDWARS

Vrijdag 1 juni zijn er twee concerten tijdens SLiM Overdwars. Ik zet mijn synthesizer aan vanaf 21:00 uur. Audiosmid Wilco Alkema neemt het na een uurtje over tot 23:00 uur. Wat daar tussen gebeurt kan niemand je vooraf vertellen, maar dat het nooit eerder gehoord is en ook nooit meer te reproduceren zal zijn is zeker. Vooraf worden er proefjes gedaan en kun je vragen stellen. Achteraf draaien David Douglas en Duke Zilla dansbare synthpop en obscure elektronische stillevens.
—————————————

Earth, Synth and Fire

Een nieuwe stam van muzikanten is aan het herrijzen. Op zolderkamers en podia wordt aan kabeltjes getrokken en aan knoppen gedraaid. In het vuur van het moment wordt dit tot de meest fantastische geluidstapijten of stampende beats gesmeed. In de komende 400 woorden probeer ik een inleiding in deze modulaire synthesizerscene te geven.

Een beknopte beschrijving van de stamleden:
Het keyboardloze elektronische muziekinstrument ken je misschien als de apparatuur op de podia van Radiohead of uit de studio van Junkie XL. Aphex Twin en James Holden worden ook regelmatig gesignaleerd met een steeds veranderende samenstelling van aan elkaar gekoppelde modules. Alle grote poppodia van Nederland hebben tegenwoordig een maandelijkse avond met concerten (Noodlebars) of demonstraties van nieuwe synthesizer modules. Maar de echte helden zijn de technici. De uitvinders van de modules die daardoor nieuwe muzikale mogelijkheden blootleggen voor de geïnspireerde gek. Nu volgt dan ook een technisch verhaal.

In de jaren 60 waren Moog en Buchla de grootste producenten van synthesizers en modules. Dieter Doepfer adopteerde in de jaren 90 het Eurorack formaat en ontketende een open source revolutie. Moog en Buchla zijn de Gucci en Versace, luxe merken uit de synth scene met hun eigen formaat. Eurorack is compacter en biedt meer mogelijkheden met maandelijks nieuwe modules en een groeiend aantal producenten. In de beginjaren (’95 -’05) waren dit vooral hobbyisten die alleen op bestelling fabriceerden. Sinds kort kun je ook van Behringer, Roland en nu toch ook Moog, Eurorack modules vinden. Doepfer verkoopt veruit de meeste Eurorack modules, MakeNoise en Mutable Instruments zijn uitgegroeid tot grote fabrikanten.

Een beknopte beschrijving van de muziek:
De Theremin was het eerste commerciële elektronische muziekinstrument. De uitvinding van de geluidsband maakte sampling mogelijk, de Musique Concrete uit de jaren ’40. Stockhausen maakte in de jaren ’50 muziek met elektronische testapparatuur. Dit waren de eerste twee stromingen. Moog wilde veel spullen verkopen en leverde een toetsenbord bij zijn synths zodat alle pianisten meteen aan de slag konden. Buchla zag het potentieel van een nieuw soort muziek en liet het toetsenbord weg. Moog bouwt zijn apparatuur aan de oostkust en Buchla aan de westkust van de VS. Deze eastcoast - westcoast discussie leidt tot fundamenteel verschillende muziek. Met een geijkt toetsenbord aan je synth kun je alleen oude wijn in nieuwe vaten stoppen terwijl het Elektronisch Muziekinstrument (EMI) een compleet nieuwe sonische wereld opent.

Een verdraaid beknopte filosofische bespiegeling:
Met een leeg canvas beginnen en jezelf overleveren aan het moment is voor mij de essentie van muziek. Ik kan niets mooiers bedenken om met tijd te doen. Na jaren naar een computerscherm te staren wil ik weer iets tastbaars, altijd veranderend, nieuws en ouds tegelijk. In controle over de elementen Earth, Synth and Fire.